ทักษิณฉบับ ‘เพื่อน’
คุณคิดว่า
เพื่อนที่ดีต้องเป็นแบบไหน?
ให้ใจ
รับฟัง
ให้อภัย
ถ้าคุณพยักหน้าให้กับทั้งหมดนี้
คุณน่าจะอยากมีเพื่อนชื่อทักษิณ
ผมมีเพื่อนเยอะ
เพราะก่อนที่จะได้ใจใคร
เราต้องให้ใจเขาก่อน
จะบอกว่านี่คือเคล็ดลับก็คงใช่
แต่ที่จริงที่สุดคือ นี่เป็น
ตัวตนของเขา
ให้ใจ ไว้ใจ จริงใจ
ยิ่งบวกกับบุคลิกขี้เล่น สนุกสนาน
ทักษิณจึงมีเพื่อนเยอะ
ว่าแต่คนเพื่อนเยอะอย่างเขา
นิยามคำว่าเพื่อนไว้อย่างไร?
คุยกันได้ทุกเรื่อง
ทุกข์หรือสุขปรึกษากัน
ไม่เห็นแก่ตัวใส่กัน
กินเที่ยวด้วยกันไม่เสียอารมณ์
นอกจากเพื่อนในชีวิตประจำวัน
ทักษิณยังมีเพื่อนที่เป็นผู้นำระดับโลก
เช่น จอร์จ ดับเบิลยู. บุช
อดีตประธานาธิบดีสหรัฐฯ
อตัล พิหารี วัชปายี อดีตนายกฯ อินเดีย
เมกาวาตี ซูการ์โนปูตรี
อดีตประธานาธิบดีอินโดนีเซีย
หรือกระทั่งสุลต่านบรูไน
ที่เขาชอบแหย่อย่างเป็นกันเอง
จน ลี เซียนลุง นายกฯ สิงคโปร์
ยังสงสัยว่ากล้าทำได้อย่างไร
ผมคบเขาในฐานะ human
ไม่ได้คบเขาในฐานะสุลต่าน
เลยสนิทกัน
ในช่วงรุ่งโรจน์ของชีวิต
ใคร ๆ ก็ออกตัวว่าเป็นเพื่อนทักษิณ
ซึ่งเขาก็มีวิธีแยก
เพื่อนจริง
กับ
เพื่อนไม่จริง ออกจากกัน
ถ้าไม่รับฟังความทุกข์
คอยแต่จะเก็บโมเมนต์ความสุข
อย่างเดียว มันไม่ใช่เพื่อน
และเมื่อชีวิตพลิกผัน
เพื่อนไม่จริง
ก็เผยตัวมาเป็น
ศัตรูที่แว้งกัด
ทักษิณบอกว่าทำอะไรไม่ได้
นอกจาก
ทำความเข้าใจ
มนุษย์ก็คือมนุษย์
ยังอยู่กับวังวนของ
โลภ โกรธ หลง
เมื่อทำความเข้าใจแล้ว
ก็ให้อภัย
แต่ไม่กลับไปเป็นเพื่อนกันอีก
ปล่อยเขาไป ไม่ต้องสาปแช่ง
แล้วอยู่ของเราให้สบายใจ
มีความสุข
รับฟัง ให้ใจ ให้อภัย